ÖZ

Nitelikli hemşirelerin işe alımı ve işte tutulması, sağlık kurumları için temel hedefler arasındadır. Ancak çeşitli zorluklar hemşirelerin bağlılığını zayıflatabilir. Bu çalışmanın amacı, Brezilya’nın güneydoğu bölgesinde farklı sağlık kurumlarında çalışan hemşirelerin örgütsel bağlılık düzeylerini belirlemektir. Araştırma, 218 hemşire ile çevrim içi bir form aracılığıyla gerçekleştirilen, sosyodemografik bir anket ve örgütsel bağlılık anketinin kullanıldığı kesitsel bir çalışmadır. Veriler, PSPP’nin 1.6.2-g78a33a sürümü kullanılarak analiz edilmiştir. Örneklem, ağırlıklı olarak kadın katılımcılardan (%83,5), 26-35 yaş aralığındaki kişilerden (%43,1), bekâr olanlardan (%46,8) ve lisansüstü (uzmanlık) derecesine sahip olanlardan (%83,5) oluşmuştur. Katılımcıların çoğunluğu yalnızca bir iş yerinde çalışmaktaydı (%72,9) ve São Paulo eyaletinde (%45,4) özel kurumlarda (%62,4) görev yapmaktaydı. Çoğunluk serviste çalışmakta (%23,4), 1-5 yıl arasında mesleki deneyime sahip (%45,0) olup mevcut kurumlarında 1-5 yıldır çalışmaktaydı (%61,0). Çoğu katılımcı gündüz vardiyasında (%67,0) haftalık 40-48 saatlik (%58,7) görev yapmaktaydı. Hemşirelerin çoğu (%38,5) son 12 ay içinde işlerinden ayrılmayı düşünmediğini belirtmiştir. Hemşirelerin çoğunluğu orta (%39,4) ve yüksek (%33,9) düzeyde örgütsel bağlılık sergilemiştir. Yalnızca bir iş yerinde çalışan, gündüz vardiyasında çalışan ve son 12 ayda işten ayrılma niyeti olmayan hemşireler daha yüksek örgütsel bağlılık puanlarına sahip olmuştur. Hemşireler, kriz anları dahi yüksek düzeyde bağlılık gösterseler de uygun olmayan çalışma koşulları bu bağlılığı olumsuz yönde etkilemiştir. Bu nedenle, sağlık kurumu yöneticileri ve yönetici hemşirelerin, hemşirelerin örgütsel bağlılıklarını güçlendirmek amacıyla destek sağlamaya yönelik adımlar atmaları gerekmektedir.